Od Hakimu wa Haki "Złe dobrego początki... albo na odwrót"

  Rozpoczynałam nowe życie. Nie byłam już córką Kumtii Mumewe i Kumtumikia Mfalme Upweke, samotnych lwów, które zostały wygnane ze swej społeczności. Nie byłam już siostrą Mwana wa Kwanza, Kulinda Jamaa i Nzuri Kama Maua, których los nie potraktował zbyt łaskawie. Owszem, będą oni w moim sercu, lecz musiałam się po części odciąć od przeszłości i, tym samym, od nich. Teraz byłam sędzią i nauczycielką prawa w stadzie żyjącym w dolinie Bucurie.
  Skradałam się właśnie przez wysokie trawy sawanny, wbijając wzrok w potencjalną ofiarę - młodą antylopę. Byłam coraz bliżej, mogłabym przysiąc, że słyszałam to, jak krew szumi w żyłach zwierzęcia. Za chwilę owa krew miała wypłynąć z naczyń krwionośnych rozszarpanych przez moje kły i pazury.
  Nagle usłyszałam ryk. Usłyszała go również antylopa, uciekła mi więc sprzed nosa. Prychnęłam cicho, poirytowana. Wyprostowałam się. Ujrzałam innego osobnika swojego gatunku, triumfalnie stojącego nad świeżo zabitą zebrą. Podeszłam powoli w jego stronę.
  - Widzę, że polowanie się udało. Szkoda, że twój popisowy ryk spłoszył moje jedzenie. - Dałam upust swej złości.
  Nie znałam tu nikogo, nie miałam więc pojęcia kim był lew stojący przede mną. Uświadomiłam to sobie, gdy było już za późno. Miałam nadzieję, że nie nawarczałam właśnie na kogoś ważnego.

< Ktoś chętny? >